Dok su naslovnice bile preplavljene izvještajima o krvavom napadu na vjernike u džamiji u Christchurchu u Novom Zelandu izvještaj o islamofobiji za 2019. godinu ukazuje na desetine sličnih napada u Njemačkoj, Norveškoj, Francuskoj i drugim evropskim zemljama. U avgustu 2019. godine norveška policija je okarakterisala napad na džamiju pokušajem terorizma te da napadač ima ekstremno desničarske poglede. Napadač je opisan kao ksenofob koji je želio sijati teror. Molotovljev koktel bačen je na džamiju u Dortmundu, u Kaselu je džamija kamenovana, a u Bremenu su napadači pocijepali 50 Kur'ana. Početkom ove godine javnost je bila zgrožena terorističkim činom u njemačkom gradu Hanau kada je ekstremni desničar ubio osmero ljudi u nargila barovima. Pucnjava u Hanau se desila samo desetak dana nakon što su njemački policajci uhapsili grupu desničara koji su pripremali napade na džamije po uzoru na prošlogodišnji napad u Novom Zelandu.
Želim podržati Preporod
Veliki broj evropskih država ne registrira slučajeve islamofobije odvojeno od drugih oblika zločina iz mržnje. Identifikacija i izdvajanje islamofobije i slučaja antimuslimanskih radnji ključna je u razotkrivanju stvarnog opsega ovog problema. S druge strane, manjina, samo 12% muslimana, spremna je prijaviti slučajeve diskriminacije i napada. Izvještaj iz Belgije pokazuje da je dokumentovano 278 napada, među kojima su: uništavanje džamija, ostavljanje svinjskih glava, izmeta i urina pred muslimanske domove, iscrtavanje svastika na autima muslimana. Također, dokumentovani su napadi na muslimanke noževima, nasilna skidanja mahrame, guranje muslimanski na šine metroa, diskriminacija prilikom zapošljavanja. Ovo nisu incidenti samo u jednoj zemlji, već se mogu naći širom Evrope, kao u Sjevernoj Makedoniji gdje se napadaju muslimanke s hidžabom i muslimani se ne žele uslužiti u restoranima.
Medijsko ulje na vatru
Pored politike drugi izvor širenja mržnje prema muslimanima jesu mediji. U Njemačkoj se govori o islamizaciji njemačkog društva i strahu napada uoči Božića; u Holandiji da je novootvorena muslimanska škola povezana sa selefizmom; u Austriji se islamska tradicija opisuje kao antijevrejska tradicija; u Hrvatskoj da je pozicija islama kao brutalnog muškarca koji se pokušava prikrasti “ženi“ – Evropi; u Španiji da muslimanke, u kontekstu razumijevanja hidžaba, ne razumiju kako je dignitet žene iznad svakog sakralnog teksta. Širenje islamofobije na Internetu je odavno sveprisutno, a u Francuskoj se na ovaj tip odnosi se 20% od ukupnog broja slučajeva islamofobije. Teorije o islamizaciji Evrope su najrasprostranjenije na Internetu. Njemačka političarka palestinskog porijekla Sawsan Chebli objavila je na svom twitter profilu prijetnje kojima se, između ostaloga, poručuje da nema vlade na svijetu koja će je zaštiti od smaknuća. U širenju mržnje protiv muslimana desničarski ekstremisti koriste društvene mreže, svoje stranice te darknet, mračnu mrežu s preklapanjem unutar Interneta kojoj se može pristupiti samo s određenim softverom, konfiguracijama ili autorizacijom. Umjesto najpopularnijih društvenih mreža koriste one koje imaju manje restrikcije u pogledu širenja mržnje i nasilnog sadržaja. Umjesto Twittera koriste Gab, umjesto Facebooka Minds i VKontakte. Za razliku od ovih zemalja, islamofobija te širenje šovinističke ideologije u BiH nije tajno. Štaviše, tek su u zadnje vrijeme procesuirani slučajevi prijetnji imamu, dok širenje sadržaja koji podstiču na mržnju prema muslimanima su svakodnevica u kojoj učestvuju i djeca, kao u slučaju veličanja četnika u srebreničkoj školi.
Cijeli tekst u printanom izdanju
