digital-naslovna-skracena.jpg
mobitel-banner-naslovna.jpg
leksikon-banner-za-homepage1.gif

Sjećanje hadži Šefket-ef. Čičkušića

Autor: HUSEIN ĐOGIĆ Novembar 16, 2016 0

Ove godine navršilo se 25 godina od preseljenja na Ahiret rah. Hadži Šefket ef. Čičkušića - Drinića iz Šerića u općini Živinice.

 

Rođen je 1907.godine u Šerićima, od oca hadži Salke i majke Naze rođene Gračić iz Šerića. Potječe iz ugledne famiije Čičkušića koja je Islamskoj zajednici podarila nekoliko imama. Ti imami dali su veliki doprinos njenom radu. Epitet naslijedio je od svoga oca i drugih predaka koji su iz Užica u Srbiji, preko Drine, za vrijeme osmanske vlasti, doselili u ove krajeve. Osnovno i mektebsko obrazovanje učio je u svojim rodnim Šerićima pred muallimom hafiz Salih  - ef. Kamberovićem. Po završenom mektebskom obrazovanju njegov otac hadži Salko upisuje ga u tuzlansku Behram-begovu medresu 1923.godine. Njegovi muderisi u to vrijeme bili su hadži hafiz dr. Salih -ef. Sivčević, profesor hadži Ibrahim -ef.Čokić-Kameran, tuzlanski muftija hafiz Muhamed -ef. Husić, hadži hafiz Ahmed -ef. Redžebašić, hadži hafiz Abdulah -ef. Sofić i hadži hafiz Ibrahim -ef. Maglajlić. Sa hadži Šefket u razredu su bili: kadija hadži Redžep -ef. Muminhodžić iz Šerića, njegov komšija, hadži Adem -ef. Hadžić iz Višće, Ibrahim -ef. Nukić iz Đurđevika, hadži Omer -ef. Taletović iz Đurđevika, hadži Jusuf -ef. Čokić iz Kovača, Ševket -ef. Imamović iz Džebara, Kasim hadži -ef. iz Čelića, Vejsil -ef. Ekmečić iz Malog Zvornika, hadži Nedžib -ef. Čivić, kadija iz Tojšića, Esad - ef. Zejnilagić iz Zvornika, Asim - ef. Nakičević iz Koraja i hadži Osman - ef. Rančić iz  Čiva-Tojšići. Medresu je, kako stoji u svjedodžbi od 17. 07. 1927. godine br. 13, završio je 1927. godine. Po završetku medrese odslužio je vojni rok i vratio se svojoj kući. Ubrzo je sklopio brak sa Zubejdom, rođenom Omerkić, iz Priluka, a iz tog braka rodila su mu se četiri sina: Muhamed, Salih, Sakib i Ahmet.

Svoje aktivno učešće u Islamskoj zajednici počeo je u decembru 1931. godine i od Ulema-medžllisa u Sarajevu postavljen je za imama u džematu Ševar u općini Tuzla. Tu je ostao do maja mjeseca 1932. godine kada prelazi na dužnost imama i muallima u džemat Živinice Gornje. U ovom džematu  ostaje do aprila 1952. godine potom prelazi na dužnost imama u Bokaviće kod Lukavca i ostaje do juna 1967. godine, kad je i penzionisan.

Marljivo i savjesno je vršio svoju imamsku i muallimsku dužnost u svim džematima gdje je  službovao.

Rahmrtli hadži Šefket -ef. bio je vrlo lijepe naravi i nadasve pobožan, predan i svestrano pristupačan i poštovan kod starijih i mlađih. Kroz dugi niz godina svog službovanja hadži Šefket -ef. poučavao je veliki broj učenika mlađih generacija islamskim propisima i učenju Kur'anu i tako ostavio trajan spomen kod svojih džematlija.

U svom imamskom poslu bio je krajnje discipliniran i tačan. Ono što je govorio to je i radio. Takav je ostao cijelog svog života, te tako doprinio još većem ugledu. Uz imamsku službu bio je imam-matičar. Spadao je u plejadu naših alima koji su voljeli svoj posao, čuvali svoje zvanje i znanje, živeći i radeći na svim poljima za dobro naše vjere i naše Islamske zajednice.

Ni kriv ni dužan uhapšen je 1952.godine od tadašnjeg režima i šest mjeseci bio u pritvoru, a dvije godine bio bez službe do 1954. godine. Kao penzioner vršio je imamsku dužnost u Tupkoviću 1977-78.godine, mijenjajući tadašnjeg mladog imama Rasima ef. Hamidovića koji je bio na odsluženju vojnog roka. Petu islamsku dužnost - hadždž obavio je u januaru 1970. godine.

Rahmetli hadži Šefket ef. na Ahiret je preselio 19. 08. 1990.godine i ukopan je na mezarju „PRLINE“ u svojim Šerićima. Dženazu mu je predvodio i šerićki imam hadži Rasim -ef. Pepić.

                                                                                                      

Sadržaj dozvoljeno prenositi uz naznaku izvora: Preporod novine