1. Gazi Mehmed-pašina medresa

Među starijim medresama kod nas na Kosovu, ako ne i prva, je bila ona "Gazi Mehmed-pašina" u Prizrenu, koja je inače poznata, kao "Bajrakli" medresa. Poznato je da je bila vjerska visoko obrazovna institucija. Veliki vakif, Gazi Mehmed - paša, u Prizrenu je prethodno izgradio Hamam u centru grada (1563/64) i njegov monumentalni kompleks, koji se sastoji od džamije izgrađene 1573/74. (981 H.), biblioteke, medrese, sirotišta, karavan-saraje, turbeta i dershane (objekat odvojen od internata). Ovaj kompleks je jedan od najvrednijih spomenika u ovom ruhu na albanskom teritoriju. Osnovan unutar gradskih zidina, jedan je od rijetkih primjera tih konstrukcija podignutim u prošlosti. Vanjski dio kompleksa karakterizira izdužen krov pokriven crijepom, osim kupola džamije i turbeta Mehmet-paše (danas biblioteke džamije) koje su pokrivene olovom, vrata i prozori su vrste odraza narodne arhitekture Prizrena. Spoljni kompleks je jako lijep. Bile su obojene krečom. Monumentalni kompleks, sa svojom specifičnom gradnjom, i danas je rijetki primjer očuvane tradicionalne arhitekture kod nas. Gazi Mehmed–pašina vakufnama je legalizirana od: dr. Ekrem Hakkı Ayverdia u mjesecu muharem 988. godine H., odnosno februara 1580. godine. (Parim K., 2003., str. 11).

Treba napomenuti da je Sulejman efendija, koji je imao ulogu muderrisa u ovoj medresi, prema vakufnami, izgradio je 1795. g., pet sobe za stanovanje, koje ih je predao ovoj medresi.  (Ovjerena fotokopija vakufname 1795., originalna je spaljena zajedno sa Dershanom - Muzeja P. L., 27. marta 1999. od strane srbske vlasti. ) (Parim K., 2002., str. 169).

Međutim, 8. aprila, prema valorizaciji projekta ovaj kompleks je srušen. (Šukriu M., 1981, str. 636).

2. Medresa Muderris Ali efendije

U nedostatku su izvori o radu medrese Mevlana muderrisa Ali efendije. Poznato je da je medresa funkcionirala u kompleksu ove džamije. Vjeruje se da je džamija sagrađena 1581. od strane gore navedenog. Medresa više ne postoji, a džamija je još uvijek u funkciji vjernika. Muderris Mevlana Ali efendija je bio veliki učenjak vremena, tumačio je Kur'an prema Bejdaviu. Istraživač H. Kaleši misli da medresa Mevlane muderrisa Ali efendije, bila je prva ili druga medresa osnovana u Prizrenu. Čak i za vrijeme našeg istraživanja nismo bili u stanju da pronađemo podatke o radu i aktivnostima medrese, navodi Kaleši. (Kaleši H., 1962., str. 96). Turbe Mevlana Ali efendije, se nalazili na zapadnoj strani džamije, i bilo je u dobrom stanju, ali 1993. krivicom imama džamije, bezosjećajni su ga porušili. Godine 1996. njegov grob je popravljen, postavljen je i nišan sa sadržajem: Muderris Ali efendija, ali avgusta 2003. godine su bezosjećajni ponovo porušili nišan.

3. Medresa Mahmud–paše Rotle

Mahmud-paša Rotla, mutesarif Sandžak Prizrena, od 1806. do 1836., sagradio je u Terzi Mahali u Prizrenu, u blizini svog prebivališta, džamiju, mekteb i medresu sa učionicama s osam soba za podučavanje učenika. Za održavanje tih objekata i plaće profesora, te za troškove hrane i druge potrebe učenika (svijeća, kandila, papira, rogoža, itd), Mahmud - paša je ostavio vakufu četiri prodavnice, mlin sa pet kamenja i 15.000 akča gotovine. Svoj vakuf je legalizirao 1831. godine. (Dr. Haskuka E., 1985., str. 153). U ovoj vakufnami postavlja muderrisu u medresi, Hadži Ali efendiji, godišnju plaću od 1.200 akča. (Kaleši H., 1962, str. 96). Ova medresa je razvijala svoje aktivnosti do u kasnim dvadesetim godinama XX stoljeća, svoje aktivnosti prestaje sa naredbom srpske vlade.

4. Medresa Emin-paše Rotle

Brat Mahmud-paše Rotle, Emin-paša, mutesarrif u Prizrenu tokom 1841 – 1842., također je izgradio džamiju i medresu u Prizrenu. (Izjava Jakupa Mućezije (završio školovanje 1937. u medresi Gazi Mehmed-paše) rođen je 1919., radio je kao imam u Emin - pašinoj džamiji. Izjava data u Prizrenu 22.10.2003.) Ova medresa je bila u dvorištu džamije i radila je bez zaustavljanja do 1912., dok je tokom srpske okupacije 20-ih godina XX stoljeća radila samo nekoliko godina. Ovoj medresi, prisustvovao je veliki broj učenika, a džamija je od najljepših u Prizrenu. (Kaleši H., 1962., str. 96). Jedan dio medrese je uništen kasnih 20-ih godina XX stoljeća, ta se medresa sastojala od nekoliko objekta. Drugi dio medrese uz dio dvorišta, nakon 1912. godine iznenađujuće prelazi u vlasništvu pravoslavca Aralamb Toskića?! koji još uvijek služi kao stambena kuća, kuća na glavnoj cesti sa sedam podzemnih lokala. Treći objekt medrese je srušio Vakuf Islamske zajednice u Prizrenu 1992., a na njegovo mjesto je nastao novi objekat „Kurs Kur'ana“, danas Internat Medrese Alauddin u Prizrenu. Na zidu objekta koji je bio dio mekteba, postoji mermerna pločica (dim 67x 55 cm), gdje je ispisani natpis sulus u dvije kolone uklesan, koji ukazuje na izgradnji medresa (koju je sagradio Emin Paša Rotla).

5. Medresa Mehmed efendije Javuza

Član Vrhovnog vijeća Sandžak Prizrena, Javuz Mehmed efendija, legalizirao je u sudu 1864. (1281. H.) vakufnamu. Medresa, koju je sam izgradio i koja je preko puta džamije Sofi Sinan-paše, za održavanje iste poklonio je tri lokala. (Kaleši H., 1962., str. 97). Jedan dio zgrade Medrese i danas je u ispravnom stanju, ali kat služi kao stambena kuća, dok se prizemlje pretvara u lokal. Ova zgrada ima bogatu narodnu arhitekturu, koja je zajedno sa Sofi Sinan-pašinom džamijom turistička atrakcija, koje su među najstarijim objektima osmanske arhitekture preostalih iz tog perioda bez uništenja, u centru Šadrvana u Prizrenu.

6. Medresa Sofi Sinan-paše

Za ovu medresu postoje samo je nekoliko zapisa, nedostaju nam autentični izvori vremena. Prema M. Šukrije, Sofi Sinan - pašina medresa je smještena u predvorju džamije, sa dekorativnim sobama, relevantnim za učenje, koja je bila u funkciji do 1912. godine U periodu 1908-1912. godine, njen je direktor bio Nuri ef., muftija Prizrena, sin Halim Efendije, također muftije u Prizrenu". (Šukriu M., 2001, str. 297). Mula Sefer Restelica je učio i studirao u ovoj medresi u Prizrenu od 1888. do 1892. godine, te Muderris Halim Efendija, sin Teufik efendije. (Dr. Pirraku M., 2003., str. 20).

Istraživač E. Haskuka kaže: "U čardacima Sofi Sinan-pašine džamije od 1908., tri godine je radila Darul–muallimin, normalna škola na osmanskom jeziku. Direktor ove Visoko obrazovne škole je bio Ali Efendi iz Preševa". (Dr. Haskuka E., 1985., str. 154-155).

Važno je napomenuti da je u toku najnovijih istraživanja u literaturi na koje je naišao dr. Haskuka, u blizini džamije (izgrađena 1543.) Ilijaz Kuke u Prizrenu radila je i medresa...vjerujem da će buduća istraživanja dati rezultate za ovu medresu. (Dr. Haskuka E., 1985., str. 154-155)

O ovoj medresi, Darul-muallimin, ostaje da se više osvjetljava u daljnjim istraživanjima.